Dakilang handog – ilaw

By Bella Angeles Abangan

"God has placed at our disposal all this splendid equipment for physical, mental, moral and spiritual symmetry and perfection which we have only to appropriate and make our own forever. Oh, it is great and there is no other greatness – to make some nook of God’s creation more fruitful, better, more worthy of God, to make some human heart a little wiser, manlier, happier – more blessed less accursed."

Ang talata sa itaas ay sinulat ni Dr. Sidney N. Bremer. Sang-ayon sa kanya ipinagkaloob ng Diyos sa atin ang lahat ng mga biyaya na pampisikal, pang-isip, moral at espirituwal na dahil sa atin ang mga iyan ay maipagkakaloob natin sa kapwa na nangangailangan.

Narito ang isang istorya na nangyari sa New York Hospital noong malapit na ang Pasko may isang taon na ang nakakalipas.

Sinalubong ng ama ng baby ang doktor na nagpa-anak:

Ito ang malungkot na pagtatapat ng doktor sa ama:

"Ikinalulungkot ko po ang inyong anak ay nabuhay lamang ng ilang sandali. Ginawa namin ang lahat ng aming makakaya ngunit namatay rin."

Ito ang tugon ng amang malungkot na malungkot:

"Nabasa ko po kamakailan na kailangan ang mata para sa corneal operation. Maaari po ba na ihandog namin ang mga mata ng aming anak?"

"Aba, oo! Lalo na ngayong magpapasko. Marami po ang walang liwanag ang kanilang mga mata."

Kinabukasan, dala ng tauhan ng Red Cross ang dalawang mata na galing sa baby. Ang isa ay ginawa ang corneal graft sa mata ng isang mangagawa na may malaking pamilya. Ganoon na lamang ang tuwa nito pagka’t makakatrabaho na siya nang husto. Ang laking pamasko ito ng Panginoon sa kanya at sa kanyang pamilya.

Ang ikalawang mata ay ipinagkaloob sa isang dukhang ina na naiiwan sa bahay. Siya ay walang kasama kundi ang kanyang kambal na sanggol na kanyang pinasususo. Ang asawa niya ay nakapagluto na ng pagkain para sa maghapon.

Kahit tig-isang mata ang naipagkaloob sa dalawang nilikhang ito ay naroon ang taos-pusong pasasalamat na kanilang tinanggap sa Diyos. Sa pamamagitan ng mga mata ng baby ay lumiwanag ang kanilang mundo. Naroon ang tuwa sa kanilang mga puso pagkat mapaglilingkuran na rin nila ang kanilang mga mahal sa buhay.

Isang katulong na lalaki ang nakaisip na ipagkaloob ang isa niyang mata sa kanyang amo na naaksidente at nabulag ang dalawang mata. Nagtungo sa ospital ang hardinero.

Nakita ni Tibo si Ma’am Glenda sa pinto ng ospital. Ipinagtapat ni Tibo na nais niyang ipagkaloob ang isa niyang mata sa kanyang amo.

Ibinigay niya ang kanyang mata noong unang araw ng Simbang Gabi. Ginanap agad ang operasyon. Kaya’t nang dumating ang Pasko ng Tatlong hari ay naroon si Sir Henry na naka-wheelchair at kinakausap si Tibo sa loob ng ospital.

"Ibig kong ilipat mo ang iyong buong pamilya sa bakante kong apartment na nasa kanilang kalye ng ating bahay. Kung hindi sa mata mo ay hindi ko na makikita ang daigdig Napakalaking tulong ang ginawa mo sa akin. Maganda ang aking 2006 at pagagandahin ko naman ang inyong buhay na mag-anak. Salamat Tibo, isa kang matapat na kaibigan. Ang Diyos na ang gaganti sa iyo… Higit na doble ang gagawin ko sa iyong sahod. Pasalamat tayo Diyos.