Di tumatanda ang isip

by Bella Angeles Abangan

Age is a quality of mind,

If you have left your dreams behind,

If hope is cold,

If you no longer look ahead,

If your ambition’s fires are dead

Then you are old,

But if from life you take the best,

And if in life you keep the jest,

If love you hold;’

No matter how the years go by,

No matter how the birthdays fly

You are not old.


Ang sumulat ay si H.S. Fritsch. Matagal ko nang nabasa iyan ngunit hindi ko alam ang pangalan ng awtor. Ang pamagat niya ay ito, “How Old Are You?”


Napakasimple ng mensahe: Kung malamig na ang pag-asa sa puso. Kung iniwan na ang pangarap. Kung hindi na tinitingnan ang bukas o darating. Kung wala nang init ang ambisyon. Kung gayon matanda ka na nga.


Ang isang tao ay hindi maaaring husgahan sa kanyang panlabas na kaanyuan.


Hindi sa edad ng tao maaari natin siyang hatulan na matanda na siya. Ang tao kahit matanda na ngunit may apoy pa rin ang kanyang mga ambisyon ay bata pa rin siya. Masigla pa rin siyang nabubuhay at ang tingin niya sa mundo ay makulay pa rin, masigla at masaya pa rin ang kanyang pakiramdam.


Narito ang isang istorya tungkol kay Aiza. Pinagtatawanan siya ng apat na kapatid niyang babae pagka’t siya ang pinakamaganda at pinakamatalino ay kung bakit nagpakasal siya sa kanyang propesor na puting-puti na ang buhok at postiso na ang ngipin.


Ang tugon niya ay simple sa kahit sino ang magtanong kung bakit napili niya ay isang matandang asawa.


“Iniibig ko si Gerald. At mahal na mahal ako ni Gerald kahit sampung taon ang tanda niya sa akin. Magiging maligaya kami ni Gerald. Compatible kami kahit saang anggulo.”


Pagkatapos ng kasal nina Gerald at Aiza ay sa Baguio City na sila nanirahan. Nag-iisang anak si Gerald. Ang negosyo ng kanyang ama ay gasoline station, townhomes at malaking groceries. Si Gerald ang pinamahala ng kanyang mabait na ama.


Magaling na manager si Gerald. Mahusay siyang humawak ng mga tao. Minahal nila si Gerald at naging matapat silang lahat.


Ang pinairal ni Gerald ay profit sharing. May kahati sila sa tinutubo ng negosyo. Ito ang katwiran ni Gerald.


“Ganoon din ang labas niyan. Kung aking-akin ang lahat ng mga tubo ay gagawa rin sila ng paraan na maisahan ka at makalulusot sila.”


Alam ng magkabiyak kung paano nila kinukutya si Gerald. Bakit naibigan ito ni Aiza. Kaya’t sa unang gabi pa lamang nila sa Baguio ay nagplano na sila na hindi sila kapwa tatanda. Magiging masaya sila at lagi silang nagmamahalan. Gugulatin nila ang apat na kapatid ni Aiza maging ang mga magulang nito na hawak nila ang kanilang edad. Masaya silang nag-iibigan.


Nagkaroon sila ng aral sa buhay – hindi sila dapat maging seryoso. Higit ang ganda ng bunga kung tayo’y nagtitiwala sa Diyos at sa tao. Ang isang buong maghapon ay kayganda para sa mag-asawa. Ganyan sila araw-araw. Para silang naglalaro sa buhay. Masaya sila at ang biruan at tuksuhan ay para silang magnobyo.


Palibhasa’y may mga katiwala si Gerald kaya’t maluwag siya sa oras. Laging naroon siya sa piling ng kanyang pamilya.


May panahon sila sa isa’t isa sabay sila sa kanilang jogging session. May panahon silang magkuwentuhan habang kumakain ng agahan, tanghalian at hapunan. May “quiet time” sila sa gabi kapag tulog na ang mga bata.


Noong magkaroon ng reunion ang pamilya ni Aiza ay hindi nila nakilala ang mag-asawa. Gayong dumaan na ang maraming panahon at labis pa ring in-love sa isa’t isa.