Kagandahang-asal sandigan ng tao

Bella Angeles-Abangan

“Wealth is a weak anchor, and glory cannot support a man; this is the law of God, that virtue only is firm and cannot be shaken by tempest.”

Iyan ang sinulat ni Pythagoras hinggil sa kagandahang-asal. Iyan ang tanging sandigan ng tao kaya hindi siya maaaring buwagin ng tukso o sala.

Ang pagsasama ng malinis na budhi at mapagbigay na puso ay bumubuo ng kagandahang-asal.

Narito ang isang kuwento kung paano pinamanahan ng marangal na pangalan at dignidad ang kanyang pamilya.

Malapit na ang pasukan noon. Talagang walang-wala ang pamilya ni Nicanor. Naalis siya sa trabaho pagka’t humina ang kompanyang pinapasukan ni Nicanor. Hindi niya alam kung paano makapag-aaral ang apat niyang mga anak.

Kinabukasan ng tanghali ay dumating ang bunsong kapatid ni Nicanor, si Delcer, ang balikbayan na may sampung taon na sa Canada.

Kasama nito ay kanyang pamilya at limang mga anak. Ngayon lamang umuwi ng Pilipinas si Delcer. Pinay ang misis ni Delcer na nakilala niya sa Canada. Naroon ang pamilya niya sa isang malaking hotel. Doon sila tumuloy noong gabing sila’y dumating.

Nagyakap ang magkakapatid. Isasama niya si Nicanor sa abroad bilang assistant sa kanyang negosyo.

Malaki na ang negosyo ni Delcer. Matagal na nagkuwentuhan ang magkakapatid. Hindi makapagsalita si Delcer pagka’t punung-puno ng kaligayahan ang kanyang puso.

Maganda ang pagpapalaki kay Nicanor ng kanyang Lola. Hindi sila nagkasama ni Delcer sa iisang bubong sapagkat sa probinsiya lumaki si Nicanor. Inihasik ng kanyang Lola ang magagandang pag-uugali sa puso ni Nicanor.

Noong paalis na sila ni Delcer at Nicanor papuntang Canada ay inabutan niya ang misis nito ng limang libong dolyar para sa pag-aaral ng kanyang mga anak.

Ikinuwento ni Nicanor kay Delcer habang sakay sila ng eroplano na muntik na siyang mapasama sa gagawing hostage.

Noong marinig ni Nicanor ang tinig ng kanyang kumpare ay biglang nahiga ito sa banig. Kumuha ng tuwalyang maliit na basa ng suka. Inilagay ni Nicanor sa ulo. Pinahiran niya ng suka ang buo niyang katawan.

Pinatuloy ng kanyang misis ang bisita. Nang makita si Nicanor ay napakagat-labi ito. Hindi niya akalain na ang susunduin niya ay may sakit.

Nagpaalam agad ang panauhin. Ipinagtapat ni Nicanor sa kanyang pamilya na isasama siya sa malaking hostage na isasagawa nila sa gabing iyon.

Kinabukasan ay nabalitaan nila sa radyo ang pagkabaril ng kanyang kumpare at patay na ito. Ang lahat ng mga kasama nito ay nahuli.

Nagpasalamat sa Diyos si Nicanor pagka’t hindi siya nagpapadala sa silaw ng pera na ibabayad sa kanya pagkatapos ng kanilang gagawing hostage na nauwi sa wala.

Niyakap ni Delcer ang kapatid na inalagaan ang kabutihang-asal na inihasik sa puso ng kanyang Lola.